വല്ലവനും വന്ന്
വീശുന്ന വലയിലേയ്ക്ക്
നീന്തികയറിക്കഴിഞ്ഞാലുള്ള
പിടച്ചില്...
വയ്യെന്റെ മക്കളേ
പല നിറത്തില്, പല തരത്തില്
പലപേരില് മുറുക്കിയെടുത്തവയാണ്
അരുതെന്ന്
വേര്തിരിച്ചുപറയുവാന്
പെറ്റവയറിന്റെ തുടിപ്പല്ലാതെ
വേറേ യുക്തിയില്ല.
ക്ഷമിക്കൂ..,
ഞാനീ കുളത്തില്
നഞ്ചുകലക്കുകയാണ്.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
3 comments:
എത്ര നാളുകള്ക്ക് ശേഷമാണ് ഒരു ചിദംബരി കവിത കാണുന്നത്.
സന്തോഷം.. അഭിനന്ദനം
'ക്ഷമിക്കൂ..,
ഞാനീ കുളത്തില്
നഞ്ചുകലക്കുകയാണ്.'
കുറ്റപ്പെടുത്തനാവില്ല
അമ്മ..!!!
അമ്മയുടെ മനസ്സ്...!
വല്ലാത്ത വരികള്...
ആശംസകള്...
Post a Comment